Honden

Ik ben gek op honden. Altijd al geweest. Afgelopen juni is onze Collie Shiva overleden aan een nierziekte en dat kwam erg hard aan voor mij. Want Shiva was de liefste, meest trouwe hond die je je maar kan bedenken. Ze was echt alles voor mij. Na haar overlijden kon ik mij dan ook niet voorstellen dat ik ooit weer een hond zou nemen. Omdat ik die dan altijd met haar zou vergelijken en omdat een andere hond die vergelijking nooit zou winnen. Dus bleef ik een tijd alleen met Indie, onze oude Sheltie. Indie is ook een schatje, maar een heel ander karakter. Die houdt helemaal niet zo van knuffelen en gaat meer zijn eigen gang.
En toen zag ik vorige week ineens een bericht op Facebook over een Collie die een nieuw huis nodig had. Even oud als Shiva was toen ze overleed en zeker zo mooi. Met een heel klein hartje heb ik toen gereageerd op het bericht. Want wat als ze ons niet kozen als nieuwe eigenaar? En wat als de hond zware gedragsproblemen zou hebben?
Maar gelukkig kozen de vorige eigenaars voor ons. En zo zijn we donderdag Perry gaan halen. Al direct zagen we dat hij een hele brave en rustige hond is. Ook nu hij inmiddels vijf dagen bij ons is zien we goed hoe lief hij is. En hij kan gelukkig heel goed met Indie overweg. Ik was misschien bang dat ik hem teveel met Shiva zou vergelijken, maar dat doe ik niet. Shiva is een mooie herinnering en Perry is een nieuw hoofdstuk in ons leven. Ons gezin voelt nu helemaal compleet.

Als echte hondenliefhebber moest ik een hondennotitieboek in mijn webwinkel hebben. Je vind hem hier https://www.noteerenmeer.com/a-49164665/peter-pauper/dogs-notitieboek/